Başlangıçtan bu yana 5 ay gedi geçti. Artık hür general olmama 3 gün kaldı. 17 Ocak üç devremle birlikte aynı uçakta evimize döneceğimiz gün. İlk başlarda ne kadar çok istiyorduk bu tarihin gelmesini anlatamam. Ama zaman geçtikçe insanın içinde heveste kalmıyor. Sevdiklerimi özledim, hepsi burnumda tütüyor. Bir sürü anım oldu. 50 farklı insan aynı eğitimde yan yana ter döktü. Fotoğrafta ekleyeceğim çok yakında. Şu an hala mahrumiyet halim sürüyor. Ama şu var ki artık benim hayatımda askerlik yapmam gerekiyor gibi bir ifade olmayacak. Bunu bilmek çok güzel bir duygu. Bugün silahımıda teslim ettim. Silah arkadaşlarım lafı havada kalıyor artık. Silah gitti mertlik bozuldu. :)
Neyse askeriyenin net kafesinden belkide son kez buraya birşeyler yazıyorum. Yeni paylaşımımda terhis belgemi almış olurum. :)